(1872 - 1936)
Urodzony w 1872 r. w Zagórzanach. Wykształcenie zdobył w C.K. Gimnazjum w Jaśle. W 1893 r. zdał egzamin dojrzałości. W 1897 r. po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych w Seminarium Duchownym w Przemyślu, otrzymał święcenia kapłańskie. Pierwszy wikariat objął w parafii sokołowskiej. Następnie posługiwał jako kooperator w Pysznicy, skąd w 1902 r. został przeniesiony do Gorlic. Póżniej pracował w Łańcucie, Krasiczynie i Jarosławiu. Ostatni wikariat objął w 1907 r. w parafii katedralnej w Przemyślu. Probostwo w parafii sękowskiej objął w maju 1909 r. Przez pewnie okres łączył obowiązki proboszcza z obowiązkami wicedziekana i dziekana dekanatu bieckiego, a później dekanatu gorlickiego. W 1928 r. wziął aktywny udział w Pierwszym Synodzie Diecezji Tarnowskiej. Podczas tego wydarzenia bp Leon Wałęga powołał go 4 kwietnia 1927 r. na członka Komisji Liturgicznej. W dniu 22 sierpnia 1928 r. został wybrany przez ojców synodalnych jednym w dziesięciu konsultorów synodalnych na najbliższe dziesięciolecie. W uznaniu zasług na polu duszpasterskim w 1931 r. został mianowany kanonikiem honorowym kapituły tarnowskiej. Funkcje proboszcza parafii sękowskiej sprawował do śmierci 14 lutego 1936 r. Zmarł po długich i ciężkich cierpieniach w wieku 64 lat. Pogrzeb odbył się 17 lutego 1936 r. Zwłoki złożono tymczasowo w podziemiu kaplicy cmentarnej, grobowcu Kostyalów. 13 września 1936 r. przeniesiono do grobowca ufundowanego przez kolatora tutejszego kościoła senatora Władysława Długosza. (żródło: www.sekowa.info, materiały udostępnił Pan Aleksander Gucwa)
(1906 - 1987)
Urodził się w 1906 r. w Kozodrzy koło Ropczyc. Po zdaniu egzaminu dojrzałości wstąpił do Seminarium Duchownego. W 1932 r. przyjął święcenia kapłańskie. Jego pierwszą placówką duszpasterską był wikariat w Bolesławiu. Rok póżniej rozpoczął pracę w podobnym charakterze w Bieczu. W 1936 r. mianowano go wikariuszem w Łączkach Kucharskich, a w 1940 r. w Borowej koło Mielca. W 1944 r., otrzymał aplikatę na wikariat w Zasowie, a rok póżniej w parafii p.w. sw. Mateusza w Mielcu. Na wiosnę 1946 r. otrzymał nominację na wikariusza-adiutora w parafii Sękowa, a od 3 listopada tegoż roku został proboszczem tejże parafii. Zapisał się m.in. dziełem budowy nowej plebani. W styczniu 1967 r. ks. Juliusz Suchy zrezygnował z pełnienia funkcji proboszcza. W dalszym ciągu pozostał jednak w Sękowej i dopiero po 11 latach przeniósł się do Domu Księży Emeryów w Tarnowie. Ks. kanonik Juliusz Suchy zmarł 5 listopada 1987 r. i spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sękowej.(źródło: www. sekowa.info , materiały udostpnił Pan Aleksander Gucwa)
(ur. 1888)
Długoletni kierownik i wykładowca gimnazjum, liceum i technikum włókienniczego w Łodzi. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem X-Lecia i wielu innymi odznaczeniami.