(1856 - 1893)
Doktor, chirurg. Herbu Zaremba. W 1876 r. ukończył gimnazjum w Chełmnie nad Wisłą, a później studia medyczne na Uniwersytecie w Greifswaldzie (Gryfii). Tam zaangażował się w działalność tajnych towarzystw patriotycznych. Wraz z trzema lekarzami reprezentował Wydział Lekarski Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk na I Zjeździe Chirurgów Polskich w dniach 16-17.10.1889 r. w Krakowie. W zjeździe uczestniczyło ok. 70 lekarzy z trzech zaborów. Mieszkał i praktykował w Kcyni, jednak nie wiadomo w jakich to było latach. Prawdziwy ojciec biednych i chorych.
(1885 - 1953)
Profesor i doktor Honoris Causa Politechniki Warszawskiej. Światowej sławy uczony w dziedzinie fizyki, chemii i materiałoznawstwa. Jego prace naukowe utorowały drogę. mikroelektronice.
(1844 - 1921)
Burmistrz Kcyni w latach 1870-1908, początkowo nieuznawany przez władze Królestwa Pruskiego, działacz społeczno-polityczny. Honorowy obywatel miasta Kcynia, obdarzony tytułem w 1908 r. w dowód uznania za ponad trzydziestoletnią działalność na rzecz miasta i jego mieszkańców. Inicjator usankcjonowania Straży Pożarnej w Kcyni. 02.08.1893 roku zwołał zebranie obywateli, w trakcie którego wybrano pierwszy Zarząd Ochotniczy Straży Pożarnej i przyjęto do służby pierwszych członków organizacji. W dniu założenia jednostka liczyła 32 członków. Po zakończeniu pełnienia funkcji burmistrza mieszkał w Bydgoszczy.
(1900 - 1900)
Mogiła Obywateli Polskich miastra Kcyni, którzy pomordowani zostali przez Okupanta Hitlerowskiego.
(1837 - 1899)
Ksiądz. Kcyński proboszcz. Ukończył Gimnazjum w Trzemesznie. Do Seminarium Duchownego w Gnieźnie wstąpił ok. 1858 r. Święcenia kapłańskie przyjął w 1861 r. W latach 1861-1869 wikariusz w Katedrze Gnieźnieńskiej, następnie prokurator seminaryjny w Gnieźnie. Od 04.10.1886 r. był proboszczem Kościoła poklasztornego pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kcyni. Do śmierci administrator, wikariusz wieczysty i prebend arz przy kaplicy publicznej św. Barbary. Za jego posługi odnowiono kalwarię i figury św. Jana Nepomucena i św. Wawrzyńca od strony południowej kościoła poklasztornego. Przysłużył się do wzrostu kultu Kcyńskiego Cudownego Pana Jezusa. Jego następcą został ks. dr Jan Opieliński.